domingo, 31 de octubre de 2010

Trinxat, repollo y patata con su mejor cara

Trinxat 1

Me gusta el repollo de diversas maneras, a pesar de su olor superlativamente apestoso al cocerlo. Me gusta crudo en ensalada, rehogado con pimentón con el cocido y de alguna otra manera. Pero esta preparación es una de las mejores que conozco. Para quien no sepa lo que es un trinxat, se trata de un platillo típico catalán de la comarca de la Cerdanya, humilde y sencillo, una especie de tortilla sin huevo, hecha con patata y repollo cocidos, acompañados de ajitos sofritos y chacinería para dar más sabor. Además, es un plato bueno, bonito y barato para estos tiempos que corren; acompañado por un pescadito a la plancha o un huevo frito compone una cena completa y suculenta (me estoy pareciendo a Karlos Arguiñano dando consejitos para la cena...). Y es ideal para un día de otoño, ventoso y fresquito. El trinxat tiene incluso una fiesta propia en Puigcerdá... bien se la merece...


Recomiendo este platillo a todos aquellos que creen que no les gusta el repollo... como mi socio. La primera vez que lo hice, se lo devoró y me dijo: es que no se nota que es repollo... De modo, que igual vosotros también cambiáis de opinión. Nunca es tarde. Además no puede ser más fácil. Cualquier muñón lo puede hacer.

Trinxat 2

Trinxat de la Cerdanya
Para cuatro personas
  • 1/2 repollo grande
  • 3 patatas gordas
  • 4 lonchas de panceta, más bien gruesas
  • 4 dientes de ajo
  • Aceite de oliva para freír
  1. Se corta el repollo en pedazos, quitando los tronchos más gruesos, y se pone a cocer en agua salada, junto con las patatas peladas y cortadas en tacos grandes.
  2. Mientras tanto, se trocea la panceta en pedacitos y se saltea en una sartén a fuego bajo con la propia grasa que va soltando, hasta dejarla crujiente a nuestro gusto.
  3. Se pelan y se cortan los ajos en láminas, y se saltean en la misma grasa de la panceta; añade aceite si fuera necesario. Cuando están tostados, se retiran.
  4. Cuando están bien cocidos, se ponen en la sartén el repollo y las patatas, todo bien escurrido de agua. Se saltea todo despacito y con el canto de una espumadera se va troceando al tiempo que se revuelve sin parar, hasta obtener un puré basto.
  5. Cuando se considera que está bien troceado e impregnado de la grasilla de la panceta, empujando con la espumadera o con una cuchara se forma una torta como una tortilla de patatas y se deja tostar (quizá sea necesario añadir algo más de aceite), subiendo un poco el fuego. Se le da la vuelta con cuidado, con la tapa de una cazuela, para que se retueste por el otro lado.
  6. Se sirve con los pedazos de panceta por encima. También se pueden hacer pequeñas tortillitas individuales o de bocado y servirlas como tapa... delicioso. Para hacer trinxat pequeños se pueden utilizar aros de emplatar, que se colocan sobre la propia sartén.
Trinxat 3

Reitero que si no lo habéis probado nunca, os sorprenderá, porque la amalgama de sabores del repollo con la patata, el ajo y la panceta resulta deliciosa. Esto es lo que se llama sinergia culinaria, hombre.

Y por cierto, he ganado una de las categorías del evento fotográfico Photo Blog Culinario, un interesantísimo concurso promovido por los estupendos blogs de Ivana (My Little Things) y Cris (The Crazy Tea Party), ¡qué alegrón! Os doy otra vez las gracias desde aquí por elegirme y por organizar este tinglado. Podéis ver los ganadores aquí.

45 comentarios:

  1. Un plato muy interesante, no lo conocía de nada, la verdad es que tiene que estar muy rico.

    Saludos

    ResponderEliminar
  2. Lo primero, felicidades por el premio en el Photo Blog Culinario! Merecidísimo :)

    Pues yo soy una de las que desconocían el trinxat, así que gracias por iluminarme un poco más :) Muy buena pinta! A mi me gusta el repollo, pero apenas lo cocino, no suele gustar a la gente... tengo que hacer tu receta. Me ha recordado (salvando las distancias) al Rösti suizo, por aquello de "tortilla sin huevo".

    Un abrazo

    ResponderEliminar
  3. Me encanta el repollo y esta receta no la conocía y espero poder prepararla, auqnue no se si me atreveré a hacérsela a los míos, ya que no les gusta para nada el repollo y a pesar de lo que dices, me da cosilla

    Un abrazo

    ResponderEliminar
  4. Que vergüenza, catalana como soy y no he comido nunca el repollo!

    Ya te he felicitado en el Photo Blog, pero lo vuelvo a hacer desde aqui...es q haces unas pedazo de fotos impresionantes...

    Un abrazo,

    ResponderEliminar
  5. Genial,genial...Me encanta el repollo como a ti, también en ensalada. Hace años que nohago el trinxat y como me chifla y es tan senciilo lovolveré a hacer. Gracias porrecordarmelo!! Mi madre lo hacía a menudo en invierno.
    Besotes y te sigo

    ResponderEliminar
  6. Perdona, me había quedado con la receta y no leí lo del premio. Muchas felicidades por el premio!!!
    Besotes

    ResponderEliminar
  7. Me gusta muchísimo el repollo y esta receta me resulta totalmente desconocida. Mañana tengo previsto hacer un cocido de repollo precisamente así que si no lo utilizo todo, podré hacerla y hablar con conocimiento de causa.
    un biuqiño

    ResponderEliminar
  8. A mí que me encanta la col debe gustarme muchísimo esta receta que nos has traido. Voy a poner en práctica esta maravilla...
    Qué delicia!. Gracias y un besote

    ResponderEliminar
  9. Enhorabuena por tu premio.
    Una de las cosas por las que me gusta el otoño es porque empiezan a aparecer estos platos y como bien dices el trinxat es el rico entre los pobres. Tiene una pinta deliciosa.

    Muas!

    ResponderEliminar
  10. Feliciades!!!, eres una de las primeras ganadoras del evento. El trinxat es un plato muy usual aquí en Catal, no sólo en la Cerdanya de dónde es típico, y en las zonas rurales y de montaña a veces se come para desayunar, para esos desayunos a las 6 o más pronto de la madrugada.A mí me gusta servirlo con la paceta crujiente, ummh.
    Besos

    ResponderEliminar
  11. Felicidades por tu premio. No me extraña con las fotografias tan bonitas que haces.
    El otro dia en el encuentro bloguero, comentabamos tus fotos, que siempre nos vamos alucinando de tu fotografia.

    El trinxat, es un plato muy tipico de la Cerdanya como bien dices, lastima que solo podamos disfrutar de esta delicia durante unos mese.
    En verano, nadie lo come, por que coges unos calores, jejeje
    Un beso

    ResponderEliminar
  12. No m'estranya que t'hagin donat el premi, amb les fotos tan boniques que fas!

    Aquest trinxat ha de ser boníssim! Jo en faig a vegades, però sense posar-hi la cansalada, que a casa som més aviat vegetarians, i més si és per sopar.
    Petons

    ResponderEliminar
  13. Pues no me extraña nada lo del premio, enhorabuena!. Y me encanta el repollo así que... seguro que a mi "socio" se planto así y se lo come con mucho gusto, jejeje... hija, qué gustazo da leerte!. Besotes!.

    ResponderEliminar
  14. A mi también el repollo me encanta en todas sus variadades y coicdo a crudo. Tengo el problema en mi casa cuando lo cocino, ya que todos empiezan a bufar que hay mal olor, entonces lo cocino poco porque sino es una batalla campal. Pero después se sientan a la mesa y dicen: la verdad es que esta basatante rico esto, eh?
    Tu tortilla o trinxat me tentó muchísimo.
    Felicitaciones por el premio, lo tenés bien merecido.
    Cariños

    ResponderEliminar
  15. mme encanta el trinxant, y que te quedado de miedo un saludo guapa

    ResponderEliminar
  16. Fantástico, no me extraña que tengan su propia fiesta.

    (Me ha encantado lo de la sinergia, jaja)

    Viva la panceta. Besos

    ResponderEliminar
  17. Qué de recuerdos me ha traído tu receta, creo que mis más íntimos genes ya lo tienen grabado a fuego en las cenas de invierno, rodeados de nieve y después de un día de montaña. Mi familia paterna está repartida por toda la cerdanya, y cuando era muy pequeña y subíamos allí los fines de semana, no había noche que no nos lo prepararan, también porque a mi padre le traía los mismos recuerdos y mis tías abuelas lo sabían :-)

    Ellas eran más parcas cocinándolo, la "rosta" que es como se llama allí a la "carn salada viada i rostida" y que cortaban a tacos, era el único y lujurioso acompañante del plato, nada de pescaditos ni huevos! jajajaa eso solo los días de fiesta... y soltaba tanta grasita que no era necesario añadir más. Claro que tampoco tenía nada que ver con lo que compramos en los mercados, porque eran de los cerditos tan monos que había visto correr durante el verano :-). Supongo que eran otros tiempos. Las patatas son también parte esencial del plato y allí hay una variedad que llamaban "de mantega" que eran excepcionales. Seguramente por la altura donde son cultivadas y que les aporta un sabor único. Son ingredientes de frío y heladas y yo, a nivel de mar, no he conseguido nunca que el trinxat me supiera igual. :-)

    Te ha quedado perfecto y me alegra mucho que te haya gustado tanto. Y enhorabuena por el premio, siempre te he admirado por lo preciosas que consigues hacer tus fotografías. Eres la persona de la que me gustaría aprender a hacerlas. :-) de nuevo felicidades!

    ResponderEliminar
  18. Enhorabuena por el premio! LA receta es nueva para mi y tiene un aspecto genial. Un beso

    ResponderEliminar
  19. Ya tengo otra receta para acabar con mi produccion de repollos de este año. Que buenisima idea!! Si que habia oido el nombre del plato, pero nunca me habría imaginado que su ingrediente estrella fuera el repollo.
    Te aseguro que este plato cae esta semana.. y ya te cuento.

    Mi enhorabuena por el premio no era de extrañar, tienes una buena coleccion de bellas fotos, me encantan y me sirves de inspiración...bueno ya te lo dije.

    Miles de besos guapa

    ResponderEliminar
  20. Tremenda pinta tiene este trinxat, que delicia! un beso

    ResponderEliminar
  21. Enhorabuena por el premio, totalmente merecido!
    Tu trinxat tiene una pinta buenísima, a ver si me animo a probarlo.
    Un beso.

    ResponderEliminar
  22. tengo ganas de hacer trinxat y probarlo, que pinta
    besitos

    ResponderEliminar
  23. Qué buena cena. A nosotros también nos gusta mucho el repollo, no conocía el trinxat, pero me ha parecido la mar de interesante, se integraría bien en mi lista de cenas. :-) Lo probaré.

    Un beso.

    ResponderEliminar
  24. se lo haré yo también a mi "socio" a ver si así se lo come porque no hay manera... a mí me encanta!
    besos.

    ResponderEliminar
  25. Nos encanta el repollo y otro de los deberes que nos trajimos de nuestro reciente viaje a Girona es preparar un Trinxat de la Cerdanya, ¿te puedes creer que nos volvimos sin probarlo?, Sin duda que lo prepararemos y mientras tanto, disfrutaremos de su imagen gracias a tus fantásticas fotos, que para eso las haces tan bien ;) Enhorabuena por tu merecido premio!!!

    ResponderEliminar
  26. Me gusta el repollo con patatas y rehogadito con ajos. Este verano comí el trinxat en el Valle de Aran, lo prepararon con panceta y morcilla, y estaba riquísimo.

    Un Saludo
    Chelo

    ResponderEliminar
  27. una presentación estupenda para esta plato tan bueno.
    bs!

    ResponderEliminar
  28. Que rico el trinxat y el que nos presentas tiene una pinta maravillosa...felicidades guapa!!!
    besos

    ResponderEliminar
  29. Miriam, un plato fantástico y como bien dices con ingredientes sencillos y baratos. Lo he comido bastante porque he pasado vacaciones de invierno entre Puigcerdá Y Bellvet de Cerdanya. pero a ti te ha quedado precioso y la foto está para comérsela. besos.

    ResponderEliminar
  30. Me encanta Miriam! para mi es una novedad este plato, primera vez que leo sobre él.

    Se ve riquísimo, además como nos lo presentas, imposible no querer probarlo.

    Es verdad, es apestosín el repollo, pero me encanta en sopas, y a mis niños también, asi que es seguro que triunfará esta receta en casa.
    besos
    Gaby

    ResponderEliminar
  31. Fijate que lo voy a probar. El repollo no me agrada taaaannnto que digamos, aunque el chucrut (que es lo mismo) me trastorna.
    Estaré atenta a mis papilas gustativas y te lo contaré.
    Por cierto, que no me parece nada novedoso tu premio :)))), soy fans de tus fotos, seguro que lo tenías!
    Besos.

    ResponderEliminar
  32. Bueno, pues ya me has sembrado la duda, el repollo sólo me gusta crudo, pero si dices que así están tan bueno y cuela en los que no les gusta......
    Desde luego con las fotos que haces invita a comerlo.
    Un besito

    ResponderEliminar
  33. No conocia esta receta y la verdad que me ha sorprendido. Esto se ve realmente bueno. Bss.

    ResponderEliminar
  34. Miriam, pues yo no lo conocía y me parece una maravilla, a mí me encanta el repollo eso sí, bueno en general me encantan todas las verduras, soy muy poco delicada, así que necesito poco para convencerme de que esto es una auténtica locura, sólo ver la foto ya me hace babear, ajjaja.

    Un rico plato que probaré cualquier día de estos.

    Enhorabuena por ese premio, era super tentadora esa foto.

    Besotes

    ResponderEliminar
  35. Un plato delicioso, me gusta esta receta.
    saludos (dadá flavors)

    ResponderEliminar
  36. Hola¡¡¡
    Queria explicaros la historia del "trinxat": el "trinxat de la cerdanya", es en realidad un plato muy común en toda Catalunya. En pagès (en el campo) se acostumbraba a tomar verdura con patata para la cena..y, si sobraba se tomaba en el desayuno del dia siguiente. Se pasaba, lo que habia sobrado por la paella con una "rosta o trozo de cansalada" (tocino) y unos ajetes:)))
    Me podria extender un poco más...pero no lo haré.
    Podeis consultar varios libros, entre ellos: "Història Agraria dels Païssos Catalans" varios autores... añadir que era muy normal este desayuno en los internados de hermanos y monjas, también documentado...y comprobado por testimonios de chicos que estuvieron.
    Pero en todo caso, un plato sencillo que hoy se come en los mejores restaurantes y en las casas¡¡ Todavia no he averiguado xq tiene tanta tradición en esta comarca o xq lo han hecho suyo...ya llegará.
    Salut i felicitat:))

    ResponderEliminar
  37. Ummmmmmmmm!!!
    Me encanta el Trinxat.
    Te ha quedao de fábula.

    Estar en la Cerdanya y no pedir Trinxat, era como un pecado,y lo pedí.

    Claro que el tipo era andaluz, y el estilo era un poco así de aquella manera.ja ja

    Te cuento que el tuyo es 100 veces mejor, con es foto que me esta diciendo cómeme ajajaja
    Besos guapa.

    ResponderEliminar
  38. Miriam, muchísimas felicidades por el premio! y es que haces unas fotografías tan bonitas....!

    El trinxat es un plato tradicional en casa. Yo normalmente aprovecho la col y las patatas que pongo cuando hago caldo. La mejor col para este plato es la "col d´hivern", típica del Pirineo catalán. Te dejo un enlace por si lo quieres mirar. http://www.gastroteca.cat/ca/fitxa-productes/col_d__hivern_de_la_cerdanya/
    Bueno, no me enrrollo más. Que tengas un feliz fin de semana.

    ResponderEliminar
  39. Miriam, estando recién en el supermercado y no sabiendo que hacer de comer he recordado tu plato. Me vine con papas, repollo y casualmente panceta que necesitaba para otra receta, me pongo a ello y te cuento.
    Un abrazo y buen finde.

    ResponderEliminar
  40. JM: está riquísimo! Gracias!
    Akane: gracias! Sí, el repollo tiene mala fama, verdad? Por eso este plato a mí también me sorprendió. Y tienes razón, tiene mucho en común con el rösti.
    Cova: ya, te advierto que yo me planteo engañar a mis niños...
    Sonia: gracias!
    RG: gracias! ;)
    Pilar: sí, está genial aprovechar el repollo y la patata de los cocidos y similares.
    Laube: seguro que sí, gracias!
    Gemma: tienes razón, besos!
    Cris: qué ilu me hizo... Y qué rico esto de desayuno, tengo que probarlo. Besos!
    Neus: sí, es para días fríos, verdad? Besos y gracias!
    Marga: sin embutido también está rico, así que no pasa nada! ;)
    Mayte: gracias!
    Erika: gracias!
    Deaki: está delicioso! Gracias.
    Paco: es que es tal cual, verdad? Besos ;)
    Maduixa: sí, se nota que es un plato de aprovechamiento, pero de los que con buenas materias primas... tienes todo un exitazo! Gracias!
    Linda: gracias!
    Ana: Sí, cuéntame que te parece si lo pruebas, y gracias!
    FyP: gracias!
    Lolah: gracias, besos!
    Ivana: gracias!
    María: pues ya me contarás, muaks!
    Ana: pues ya te digo que con el mío funcionó... ;)
    Carlos: gracias!
    Chelo: ays, el valle de Arán, qué sitio tan maravilloso, qué bien se come...
    Eva: gracias!
    Núria: gracias!
    Anna: oooh, qué sitios tan bonitos para comer trinxat y para cualquier otra cosa...
    Gabi: qué suerte que tus niños coman repollo!
    Kako: gracias, besos!
    Clemenvilla: gracias!
    Luisa: ya veo que no es tan conocido fuera de Cataluña, curioso, besos!
    Trota: gracias y enhorabuena a ti también!
    Dadá: gracias!
    Fina: como desayuno debe sentar de miedo! Gracias por la info, un beso.
    Margot: gracias, muaks!
    Pilar: graciasssss! Y por enlace sobre todo!

    ResponderEliminar
  41. qué pintaza!! a mi me encanta el repollo, así que me lo apunto..
    besotes

    ResponderEliminar
  42. Que propuesta más interesante...me llevo la receta para probarla, que estoy segura de que me va a gustar...

    Un saludo!!!

    ResponderEliminar
  43. Miriam, que curioso realmente.
    He preparado el plato, primero debo decir que era destinado para la cena, pero ha quedado tan bueno que a cada rato voy a la cocina y robo un pedacito y ya casi no queda, hice para dos porciones y fué podo. Una delicia, pero sabes? es que este plato me ha llenado de recuerdos, porque yo comí lo mismo cuando era chica en la casa de mis abuelos, se decía que era un plato de la guerra, con cosas que habían en los huertos del campo, papas, repollo, la panceta que mi abuelo hacía, etc. Ha sido enternecedor pero me parece tan curioso que sea catalán, jamás lo habría creído y concuerdo con Akane, tiene un parecido al rösti.
    Que dicha he tenido hoy, espero llegar a la cena con "algo".
    Gracias por tu receta.

    ResponderEliminar
  44. Pat: a ver si te gusta...
    Ana: seguro que sí, te lo digo yo ;)
    Kako: caramba, me vas a hacer llorar con estos comentarios tuyos... snif... snif.

    ResponderEliminar
  45. Me encanta la receta y las fotos. Me quedo en tu blog para seguirte, me parece estupendo!
    Besos

    ResponderEliminar

¡Hola, comentarista!

Me encanta recibir vuestros comentarios e intentaré contestarlos. ¡Gracias por dedicarme vuestra atención! No sabéis cuánto se agradece. Un apunte: mis recetas vienen sin garantía, es decir, que no garantizo que si las replicas te gusten tanto como a mí, que sobre gustos no hay nada escrito.
Y por cierto, no es nada personal, pero no participo en premios, cadenas y memes; espero que lo comprendáis.